Vandaag ben ik samen opgestaan met de Lorens om (6uur) hem morele steun te bieden voor hij vertrok naar zijn eerste werkdag. Eenmaal die de deur uit was heb ik de handen uit de mouwen gestoken en ben ik begonnen met alles af te wassen en te kuisen (als het nie lukt in den bouw kan ik nog altijd kuisman worden. Na een uur of twee heb ik den velo genomen en ben ik richting werf gereden om eens een kijkje te nemen. Toen heb ik ook mogen merken dat er hier geen fietspaden zijn. Rijden op de weg was zelfmoord dus moest ik maar gezellig mijn achterwerk pijnigen op het voetpad. Twas mij dar al snel beu en ik heb terug den velo genomen en ben gaan touren doorheen Mons (Op nog geen 10 min was ik er door).
Na het eten van mijn bokes ben ik boodschappen gaan met mijnen velo:)
Jammer genoeg was mijnen rugzak te klein en ben ik twee keer den berg mogen op rijden.
Om mijn Namiddag af te sluiten ben ik het bos gaan opzoeken om nog een aantal kilometerkes te lopen.
Eenmaal de lorens thuis zijn we snel beginnen koken. Alleen jammer da de patatte zo snel nie wouden koken.
Toen kreeg ik plots een telefoontje. Er was iemand verloren gelopen:) Ik ben de verloren gelopen Samantha dan maar gaan ophalen aan de lidle (ze was het huis al tijdje ervoor gepasseerd).
Voila. Dat was mijn eerste dag in Mons, en ik moet eerlijk zijn... het bevalt mij hier wel.
Het einde
14 jaar geleden
awel, mij ook
BeantwoordenVerwijderen